Tavşan eti, kürk veya yün için yetiştirilen, deney hayvanı ya da evcil hayvan olarak da kullanılan tavşanın beyaz et olarak sınıflandırılan etidir. Tavşan etinin kolesterol değeri sığır eti, domuz eti, hindi eti ve tavuk etine göre oldukça düşüktür. Doymamış yağ asitleri ve protein açısından zengindir, besleyici bir ettir. Tavşan eti, diyabet hastaları, kalp hastaları gibi kişilerin özel diyetleri için uygundur ve diğer etlere göre daha düşük kalori değerindedir. Tavşanlar aynı miktarda yem ve su tüketerek sığırlardan 6 kat daha fazla et üretebilir. Dünyada nüfus arttıkça ufak boyutu nedeniyle az yer kaplayan ve yetiştirilmesi kolay olan tavşanın etlik hayvan olarak çok daha fazla tercih edileceği ve hatta hayvancılıkta en yaygın etlik hayvan haline gelebileceği düşünülmektedir.

Fransa, dünyada tavşan etinin üretiminde ve tüketiminde lider konumundadır. Macaristan da çok sayıda tavşan yetiştirme çiftlikleri ile tavşan eti üretiminde önde gelen ülkelerden biridir ve üretiminin büyük kısmını İtalya'ya ihraç eder.

Günümüzde etlik tavşan olarak en çok tercih edilen tavşan türü Yeni Zelanda Beyaz Tavşanı'dır. Bunun yanı sıra Champagne D'Argent ve California türleri de etlik olarak tercih edilir. Değişik türleri melezleyerek daha verimli etlik tavşanlar üretilmesine çalışılmaktadır. Yeni Zelanda Beyaz Tavşanı - California melezi son yıllarda sektörde en revaçta etlik tür haline gelmeye başlamıştır. Kemik - et oranı dengeli olan tavşanın karkasından tavuktan bile daha fazla yenilebilir et çıkar, dolayısıyla tavşan oldukça verimli bir etlik hayvandır.

Ülkemizde tavşan eti endüstriyel boyutta pek üretilmemekle beraber kırsal yörelerde genellikle av eti şeklinde temin edilir ve tüketilir. Balıkesir yöresinde sarımsaklı bulgur pilavı adlı yemeğin içerisinde tavşan eti kullanılır. Anadolu'nun ve özellikle Trakya'nın pek çok kırsal yöresinde avlanarak ya da bahçede kafeste yetiştirilen tavşanlar kesilip hazırlanarak çevirme ya da mangalda pişirme yöntemiyle kızartılır, ateş üzerinde sacda, tavada ya da fırında da pişirilebilir, ocakta yahnisi de yapılır. Son yıllarda ülkemizde de tavşan yetiştirme çiftlikleri yaygınlaşmaya başlamıştır.

Tavşan etinin çok fazla tüketilmesi ve yanında yağ ya da karbonhidrat içeren besinler alınmaması Tavşan Açlığı hastalığına yol açabilir. Tavşan Açlığı bir çeşit protein zehirlenmesidir ve kent koşullarında, normal beslenme biçimi uygulayan kişilerde görülmez. Bu hastalık, çok uzun süre doğada kalan, kaza geçiren ya da keşif gezisinde olan, ekstrem koşullarda hayatta kalabilmek için sadece tavşan ve benzeri av hayvanlarıyla beslenmek zorunda kalmış kişilerde ya da çok ücra doğa köşelerinde yaşayan kabilelerde rastlanılan nadir bir durumdur. Baş ağrısı ve ishal başlıca belirtilerdir. Bu hastalık esnasında ne kadar yemek yenilirse yenilsin tokluk hissedilmez. Tedavi edilmezse öldürücü olabilir. Güney Amerika bozkırlarında yaşayan sığır çobanları, uzun zamanlar boyunca sığır etinden başka yiyecek bulamazlar ve bu çobanlar Tavşan Açlığı'na yakalanmamak için eti bol miktarda hayvansal yağ ile tüketirler.